Dag 38, etappe 33. 18,9 km. Steg: 28058.

Folk her er så høflege. Dei ein møter på, helsar ein med Buenos días eller Buenas Tardes, eller berre “Buenos/Buenas”, fordi dei ikkje gidd seie begge orda? Men har registrert at det etter kvart har blitt meir og meir vanleg også her, å seie «Hola» (hei). Når ein sit og et, og nokon går forbi, så seier alle «Que aproveche!» (nyt/ nyt maten!)

Hadde ei grei natt på Albergue municipal, men reagerer på at det ikkje er obligatorisk av hygieniske omsyn, å dele ut laken og putevar. Dette er andre gangen eg opplever at dette ikkje blir handheva. Dei fleste plassar inkluderer dei dette i prisen for å bu. På Alberguet budde det 4 spanske søstre, ein spansk mann, mine to koreanske vener, Jian og Jey, i tillegg til meg. Vi avtalte å stå opp kl 6, alle, så vi slapp å ta omsyn, og kunne «bråke» og slå på lyset.

Det har vore ein fantastisk vandredag. Gjekk etter dei gule pilene i lag med Jian og Jey, dei andre gjekk bilvegen. Turen gjekk gjennom frodig natur, mykje bjørkeskog, faktisk, og eikeskog. Og det har vore sildrande bekkar overalt. Minte meg veldig om heime, her eg gjekk. Rennande vatn har eg ikkje sett mykje av så langt på turen. Men no er vi i høgda. Starta på 991, gjennom eit pass til 1363 (som er denne Caminoen ditt høgaste punkt) og så ned til Lubián, på 1020. Det merkast at vi er i fjella. Kjølegare både på dag- og nattestid.

Stoppa halvveges i Padornelo og åt frukost, på Bar Silva, solid bocadillo med salchichón. Muy rico👍🏻 Frustrerande å ikkje kunne kjøpe med seg nokre av godsakene i restauranten.

Gjekk gjennom ein nydeleg liten pueblo, Aciberos, før vi til slutt var framme i Lubián.

Overnatting på Hostal Casa Mariana. Måtte ha litt luksus i form av kvite handkle og ei god seng.

I morgon ventar A Gudiña, 978 moh.